Hieronder stellen wij ons voor:
Eugène Wijnen uit Apeldoorn. De DAF neemt een bijzondere plaats in, in mijn leven. Het begon bij mijn opa, hij was bijzonder trots op zijn DAF, later gingen mijn ouders ook DAF rijden. Als ik DAF rijd komen de herinneringen van vroeger automatisch naar boven, maar ook de vele (buitenlandse) reizen die wij met DAF's maakten. Recent nog met een DAF 33 naar Corsica op vakantie, in 3 weken 4000km op de klok en geen centje pijn. Dat is toch geweldig, daar smul ik van. En door de Variomatic slim te bespelen met gas- en rempedaal ben je nog steeds menig automobilist te snel af. Die DAF, ontworpen en gebouwd door Nederlanders. Eigenzinnig, vooruitstrevend, zakelijk, nuchter en kwalitatief Top! Een auto met de 'techniek' van morgen, lees ik in een brochure uit de jaren 70. Groot spraak, overdreven? Nee, integendeel, de Variomatic is de grondlegger van de huidige CVT die in vele moderne auto's wordt toegepast. Toch mooi, dat een relatief kleine automobielfabrikant uit de jaren 60/70 nog altijd een belangrijk aandeel heeft in de huidige automotive.
"Als ik DAF rijd komen de herinneringen van vroeger automatisch naar boven"
Monique Wijnen uit Apeldoorn. Thuis reden wij auto's die weinig of geen indruk op mij maakte, todat mijn ouders een DAF 55 kochten. Ruim, goed zittend, betrouwbaar, sprintjes trekken bij stoplichten en ruim 100 km/u op de snelweg. Wat een sensatie plotsklaps reden wij iedereen voorbij! Later werd de DAF 55 opgevolgd door een Volvo 66 GLs, ook met Variomatic. Gezin met 3 kinderen, caravan erachter en hup op vakantie naar Zwitserland. De Volvo 66 trok ons moeiteloos door de bergen. Hilariteit alom toen mijn Oom Rinus (die een veel grotere auto had), ons liet weten dat hij ons berg op niet bij kon houden.....
"Ruim 100 km/u op de snelweg, wat een sensatie plotsklaps reden wij iedereen voorbij!"
Michel-Angelo Wijnen uit Oosterhout. Voor mijn auto technische opleiding ging ik stagelopen bij een autobedrijf in Rijen. Hier had mijn vader in het verleden zijn enige nieuwe auto ooit gekocht: een inferno rode Daf 66 Super Luxe. De eerste banden met DAF waren er dus al voor mij. Bij deze ex-DAF dealer werkten nog voldoende oudgedienden wat het DAF-gevoel versterkte. Later doorgestroomd naar een “echte” Volvo dealer waar oudere collega’s ook de DAF-periode bewust meegemaakt hadden. Zij werden bij de wisseling van de wacht door de Volvo-dealer als eenvoudige monteurs gezien. Al snel ontdekte men, dat als je een DAF kon repareren, je ook een Volvo kon maken. Maar de Volvo monteurs geen DAF…
Er was dus iets speciaals, iets écht anders aan de techniek van die Dafjes. Jaren later lijkt dit besef door te komen bij een nieuwe generatie. Jongeren die de DAF’s nooit echt in het straatbeeld hebben gezien. Niet bevooroordeeld zijn door verhalen en negatieve imago’s uit het verleden. De DAF is voor deze groep gewoon een leuke, Nederlandse auto. Toen al MET automaat!!!
De DAF van mijn vader is nog steeds in ons bezit, en de volgende (3e) generatie staat al te wachten dit familiestuk weer over te nemen. De gezinservaringen van vakanties, uitstapjes en rondjes om de kerk hebben onze kinderen ook besmet. Samen werken aan de DAF, samen een stukje rijden, samen genieten. Is dat niet waar de DAF uiteindelijk voor bedoeld is? Ja, DAF Leeft!
"Samen werken aan de DAF, samen een stukje rijden en samen genieten"
Bryan Wijnen uit Oosterhout. Bij mij begon het DAF virus al bij mijn geboorte. Mijn vader (Michel-Angelo Wijnen) bezit een aantal DAF's, maar mijn vader is niet het enige familielid dat geinteresseerd is in DAF. Ook mijn Oom en Tante (Eugène & Monique Wijnen) bezitten ook een aantal van deze Nederlandse pronkstukken. Mijn familie was dus al actief met DAF's en werd dit mij met de spreekwoordelijke paplepel ingegeven.
Als studierichting heb ik Autotechniek gekozen, en tijdens de studie raakte ik meer en meer geinteresseerd in de DAF techniek, en dan met name de Variomatic. Momenteel volg ik rijlessen en merk ik dat het autorijden erg leuk is, het rijden met een DAF is daarentegen nog leuker. Een DAF is goed uitgebalanceerd en beschikt niet over allerlei moderne ondersteunende rijhulpmiddelen. Dat geeft een puur rijgevoel, je bent meer 'een' met de auto.
Op termijn hoop ik een eigen DAF te bezitten en dit Nederlandse cultureel erfgoed zo lang mogelijk op de weg te houden. Mensen laten genieten en plezier laten beleven als men weer een DAF ziet rijden.
Een DAF is een Nederlandse auto, die niet vergeten mag worden!
"Mensen laten genieten en plezier laten beleven als men weer een DAF ziet rijden"
